NFZ pracuje nad projektem zarządzenia, który przewiduje finansowanie porad domowych w ramach opieki paliatywnej i hospicyjnej. Przepisy mają wejść w życie już w kwietniu. Chodzi o projekt nowelizacji zarządzenia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju opieka paliatywna i hospicyjna. Fundusz proponuje w nim wprowadzenie nowego produktu rozliczeniowego: „porada w domu świadczeniobiorcy” w zakresie poradni medycyny paliatywnej. Poza świadczeniami udzielonymi na miejscu w poradni, świadczeniodawcy będą mogli wykonać do 2 wizyt w tygodniu w domu pacjenta.
Medycyna paliatywna zajmuje się leczeniem oraz opieką nad osobami nieuleczalnie chorymi. Nazwa pochodzi z języka angielskiego od słowa palliative, czyli "łagodzący", "uśmierzający". Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) medycyna paliatywna to działanie poprawiające jakość życia chorych oraz ich rodzin, gdy pojawiają się problemy związane z zagrażającą życiu chorobą, między innymi poprzez załagodzenie objawów jego choroby. Wszystkie schorzenia, które są przewlekłe lub w zaawansowanym stadium i powodują, że jakość życia jest znacznie obniżona, mogą upoważniać do skorzystania z metod medycyny paliatywnej. Dostęp do takiego rodzaju leczenia jest, zgodnie z konwencją ONZ, prawem człowieka.
Za twórczynię medycyny paliatywnej uważana jest Cicely Sanuders, brytyjska lekarka, która w 1967 r. otworzyła Hospicjum św. Krzysztofa w Londynie. Ośrodek szybko stał się miejscem, gdzie zaczęto szkolić lekarzy i opiekunów. Tym, co wyróżniało go spośród innych szpitali i ośrodków opieki, było nowe podejście do leczenia objawowego i zindywidualizowana opieka na pacjentami. Pracownicy hospicjum udowodnili, że lekarz ma istotny wpływ na los chorego, bez względu na rodzaj choroby. Do rozwoju medycyny paliatywnej przyczyniła się także Elisabeth Kuebler-Ross, amerykańska lekarka szwajcarskiego pochodzenia.
Medycyna paliatywna w Polsce zaczęła rozwijać się w latach 80. XX wieku – wówczas ośrodki takie były znane pod nazwą „hospicjum”. W latach 90. XX wieku nastąpił dynamiczny rozwój tej dziedziny i obecnie istnieje około 200 jednostek zajmujących się medycyną paliatywną. Z roku na rok w systemie pracuje coraz więcej medyków w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Według danych Naczelnej Izby Lekarskiej od grudnia 2010 roku, kiedy liczba lekarzy pracujących wynosiła 212 specjalistów, do 31 czerwca 2019 roku ich liczba wzrosła do 511. Oznacza to blisko 2,5-krotny wzrost liczby lekarzy zajmujących się pacjentami u kresu ich życia. 80 proc. pacjentów medycyny paliatywnej, to pacjenci onkologiczni, dla których opieka paliatywna jest szansa na złagodzenie silnych bólów wywołanych chorobami nowotworowymi.
