Główny Urząd Statystyczny opublikował raport pt. „Zdrowie i ochrona zdrowia w 2021 roku”, dotyczący sytuacji szpitalnych oddziałów ratunkowych i izb przyjęć. Pod koniec 2021 r. w systemie państwowego ratownictwa medycznego szpitalnych oddziałów ratunkowych było 241, o dwa więcej niż w 2020 r. Z systemem PRM współpracowało 156 izb przyjęć w szpitalach, o dwie więcej niż w 2020 r. oraz 17 centrów urazowych.
W ramach systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne pomocy medycznej udzielało 1 587 zespołów wyjazdowych, o 6 więcej niż przed rokiem. Zrealizowały one ok 3,06 mln wyjazdów na miejsce zdarzenia. Przeciętnie w przeliczeniu na 1 000 ludności przypadało 80,5 wyjazdów ZRM. Nie zmieniła się znacząco struktura płci i wieku osób, którym udzielono świadczenia na miejscu zdarzenia. Nadal pomoc najczęściej była udzielana mężczyznom (50,8%), a osoby w wieku 18–64 lat stanowiły około 46,7% ogółu osób, którym zespoły ratownictwa medycznego udzieliły pomocy. W roku 2021 załogi śmigłowców zrealizowały łącznie 12 444 misji (o 13,8% więcej niż przed rokiem), w tym 10 598 lotów do wypadków i nagłych zachorowań oraz 1 490 transportów międzyszpitalnych. Załogi Samolotowego Zespołu Transportowego wykonały 356 misji.
W 2021 r., w porównaniu z rokiem 2020, w większości województw – poza województwami: pomorskim, łódzkim oraz kujawsko-pomorskim – zmniejszyła się liczba łóżek na SOR-ach w przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców województwa. Największą bazą łóżkową dysponowały województwa: lubuskie, podlaskie oraz pomorskie, a najmniejszą województwa: śląskie, świętokrzyskie i kujawsko-pomorskie.
SORy i Izby przyjęć udzieliły łącznie pomoc medyczną w trybie ambulatoryjnym 3,57 mln osób, to jest o 167 tys. więcej niż w roku 2020. Większość pacjentów stanowili mężczyźni – 51,8 proc., dzieci i młodzież do lat 18 – 18,5 proc., a osoby w wieku 65 lat lub więcej – 25,3 proc. Pacjenci szpitalnych oddziałów ratunkowych lub izb przyjęć, przyjmowani ambulatoryjnie, byli kwalifikowani do różnych poradni specjalistycznych lub zostały im udzielone świadczenia w zakresie ogólnym. Spośród pacjentów leczonych ambulatoryjnie najwięcej osób skorzystało ze świadczeń w zakresie chirurgii ogólnej (22,8 proc.), chirurgii urazowo-ortopedycznej (22,7 proc.) oraz leczenia chorób wewnętrznych (15,1 proc.).
W 2021 roku zaobserwowano wzrosty zachorowań na biegunkę u dzieci do lat 2 i zapalenie jelit wywołane przez clostridium difficile (odpowiednio o 97 na 10 tys. dzieci w wieku do 2 lat i 29 przypadków na 100 tys. ludności). Nieznacznie wzrosły wskaźniki zachorowalności na choroby: WZW typu B i C, zapalenie jelit wywołane przez rotawirusy, salmonellozy (ogółem), inne bakteryjne zatrucia pokarmowe, bakteryjne zapalenie opon mózgowych lub mózgu oraz wirusowe zapalenie mózgu (od 0,1 przypadku do 8 na 100 tys. ludności). W przypadku pozostałych analizowanych chorób różnice na przestrzeni roku były nieznaczne.
W 2021 r. zarejestrowano 3 704 przypadki zachorowań na gruźlicę (10 przypadków na 100 tys. mieszkańców), to o 316 przypadków więcej niż w 2020 roku. Stwierdzono 2 102 przypadki wykrycia chorób wenerycznych (6 przypadków na 100 tys. mieszkańców), to o 293 przypadki mniej niż przed rokiem.
W warunkach ambulatoryjnych, w ciągu 2020 r.2, w poradniach dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz uzależnionych od alkoholu i innych substancji leczyło się niemal 1,68 mln osób, czyli ponad 4,0% ludności Polski (4 391 przypadków na 100 tys. ludności w 2020 roku i 4 450 – rok wcześniej). Najczęściej występu- jącym w 2020 roku schorzeniem były zaburzenia nerwicowe, zarejestrowano 533 068 takich przypadków (1 396 na 100 tys. ludności w 2020 roku, a w 2019 roku – 1 386).
W 2021 r. wzrosła liczba osób posiadających prawo wykonywania zawodu w podstawowych grupach zawodów medycznych: lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek, położnych, farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych. Największy przyrost w 2021 r., zarejestrowano w grupie diagnostów laboratoryjnych (wzrost o 3,3%) i lekarzy (wzrost o 2,7%). Wśród lekarzy utrzymał się przeważający udział osób w wieku 50-59 lat oraz 60- 69 lat, obserwowano jednak stopniowy spadek udziału osób we wszystkich starszych grupach wieku (40 lat lub więcej), z 72,6% w roku 2019 do 70,0% w roku 2021, przy jednoczesnym wzroście udziału osób w grupach młodszych (do 39 lat) z 27,4% do 30,0%.